Wat is Celtherapie?
De celtherapie maakt onderdeel uit van een aantal regeneratietherapieën, maar in Nederland vindt alleen deze celtherapie praktische toepassing. Van Dijk hanteert de volgende definitie voor celtherapie: een per injectie uitgevoerde implantatie van heterologe foetale of jeugdige cel- en weefselsuspensie,s die zich in fysiologische oplossingen bevinden. De celtherapie heeft in Nederland vooral faam gekregen door Paul Niehans (1882-1971).
De therapie
De celtherapie bestaat uit het toedienen van celsuspensies. De behandeling verloopt via het homeopathische principe similia similbus curentur. Het implementeren van kleine hoeveelheden cellen om weefsels te beïnvloeden, dat is het principe en dat staat centraal bij de celtherapie. Vaak wordt er een combinatie van cellen gegeven. Na de injectie zijn er drie fasen die van belang zijn voor de patiënt. De eerste fase bestaat uit het opnemen van de cellen in de bloedbaan, de patiënt ervaart een kortstondige verbetering en algehele vitaliteitsverbetering. Na enkele dagen begint de belastingfase, de patiënt zal zich afgetakeld en moe voelen en dit houdt zo’n 2 weken aan. Tot slot, vanaf ongeveer 4 weken na de behandeling komt de regeneratiefase, waarbij er als het goed is permanent revitalisatie komt, een effect dat maanden tot jaren kan duren. De behandeling wordt dan ook altijd herhaald.
Complementair aan homeopathie?
Hoewel de celtherapeuten volgens het homeopathisch principe werken (similibus similia curentur) is de celtherapie toch heel iets anders, en vindt ze ook weinig overeenkomsten met de filosofie van de homeopathie. Ze staat er juist recht tegenover. Celtherapie houdt het menselijk lichaam eigenlijk ‘levende’ door nieuwe cellen in te spuiten. Volgens homeopaten zul je zo nooit de ziekte op kunnen lossen, maar alleen maar een ziek apparaat kunnen verversen, verschonen: de ziekte zal dan echter uiteindelijk altijd overwinnen. Het lijkt dan ook niet verstandig deze therpie te combineren met de homeopathie, en homeopaten zullen haar niet aanraden.